Αγαπητοί φίλοι καλησπέρα σας,

Με αυτή τη σειρά βίντεο θα προσπαθήσω να σας βοηθήσω να κατανοήσετε μια σειρά θεμάτων που απασχολούν τη σύγχρονη κοινωνία μας, και κάνουν προβληματική την καθημερινότητα μας.

Θα ξεκινήσουμε αυτή τη σειρά βίντεο αναλύοντας το άγχος. Μία διαταραχή η οποία βασανίζει πολλούς από εμάς.

Μπορείτε να παρακολουθήσετε το βίντεο ή να διαβάσετε το κείμενο που ακολουθεί.

Στο προηγούμενο βίντεο μιλήσαμε για το σπάσιμο του κύκλου μεταξύ χαμηλής αυτοεκτίμησης και άγχους αναλύοντας στρατηγικές με παραδείγματα.
Σήμερα θα προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε το ρόλο των νευρολογικών παθήσεων και τη χρήση ουσιών.

Ορισμένες νευρολογικές παθήσεις, όπως η επιληψία ή η νόσος του Πάρκινσον, μπορεί να συνδέονται με υψηλότερο επιπολασμό αγχωδών διαταραχών. Η σχέση μεταξύ αυτών των παθήσεων και του άγχους είναι πολύπλοκη και μπορεί να σχετίζεται με την ίδια τη νευρολογική πάθηση, το άγχος της ζωής με την πάθηση ή τις παρενέργειες της φαρμακευτικής αγωγής.

Η διαβίωση με χρόνιο πόνο ή μια μακροχρόνια ασθένεια μπορεί να οδηγήσει σε άγχος. Η συνεχής δυσφορία, μαζί με τους περιορισμούς που μπορεί να επιβάλλουν αυτές οι καταστάσεις στην καθημερινή ζωή, μπορεί να προκαλέσει σημαντικό άγχος και ανησυχία.

Η χρήση ορισμένων ουσιών, συμπεριλαμβανομένης της καφεΐνης, του αλκοόλ και των ναρκωτικών, μπορεί να συμβάλει στο άγχος. Η στέρηση από αυτές τις ουσίες μπορεί επίσης να προκαλέσει συμπτώματα άγχους.

Η χρήση ουσιών μπορεί να συμβάλει σημαντικά στην ανάπτυξη και την επιδείνωση των αγχωδών διαταραχών. Οι ουσίες που συνδέονται συχνότερα με το άγχος περιλαμβάνουν το αλκοόλ, την καφεΐνη, τη νικοτίνη και τα παράνομα ναρκωτικά, όπως η κάνναβη και τα διεγερτικά. Ακολουθεί μια πιο λεπτομερής ματιά στον τρόπο με τον οποίο αυτές οι ουσίες μπορούν να συμβάλουν στο άγχος:

  • Αλκοόλ: Ενώ ορισμένοι άνθρωποι μπορεί να χρησιμοποιούν αλκοόλ για να ανακουφίσουν προσωρινά τα συμπτώματα του άγχους, η χρόνια χρήση αλκοόλ μπορεί στην πραγματικότητα να αυξήσει το άγχος. Το αλκοόλ αλλάζει τα επίπεδα της σεροτονίνης και άλλων νευροδιαβιβαστών στον εγκέφαλο, γεγονός που μπορεί να επιδεινώσει το άγχος. Επιπλέον, τα σωματικά συμπτώματα στέρησης του αλκοόλ, όπως το τρέμουλο, η ανησυχία και ο αυξημένος καρδιακός ρυθμός, μπορούν να μιμηθούν ή να εντείνουν τα συμπτώματα του άγχους.
  • Καφεΐνη: Η καφεΐνη είναι ένα διεγερτικό που βρίσκεται στον καφέ, το τσάι, τη σοκολάτα και σε πολλά ενεργειακά ποτά. Μπορεί να προκαλέσει νευρικότητα και νευρικότητα, ιδίως σε υψηλές δόσεις, και μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματα των αγχωδών διαταραχών. Η καφεΐνη μπορεί επίσης να επηρεάσει τον ύπνο και η έλλειψη ύπνου μπορεί να αυξήσει το άγχος.
  • Νικοτίνη: Η νικοτίνη, που βρίσκεται στα προϊόντα καπνού, είναι ένα ισχυρό διεγερτικό. Μπορεί να προκαλέσει αυξημένο καρδιακό ρυθμό, υψηλότερη αρτηριακή πίεση και να διεγείρει τη δραστηριότητα των εγκεφαλικών κυμάτων, τα οποία μπορούν να οδηγήσουν σε αισθήματα άγχους. Όπως και το αλκοόλ, η στέρηση από τη νικοτίνη μπορεί επίσης να προκαλέσει συμπτώματα που μιμούνται το άγχος.
  • Ναρκωτικά: Πολλά παράνομα ναρκωτικά μπορούν να προκαλέσουν ή να επιδεινώσουν το άγχος. Για παράδειγμα, η κάνναβη, ιδιαίτερα οι ποικιλίες με υψηλή περιεκτικότητα σε τετραϋδροκανναβινόλη (TΥΚ), μπορεί να προκαλέσουν αισθήματα παράνοιας και άγχους. Τα διεγερτικά, όπως η κοκαΐνη και οι αμφεταμίνες, μπορούν επίσης να αυξήσουν το άγχος διεγείροντας την αντίδραση “μάχης ή φυγής”.

Το άγχος που προκαλείται από ουσίες μπορεί να εμφανιστεί τόσο κατά τη διάρκεια της μέθης όσο και κατά τη διάρκεια της στέρησης. Για παράδειγμα, ένα άτομο μπορεί να βιώνει άγχος ενώ βρίσκεται υπό την επήρεια ενός διεγερτικού, λόγω των διεγερτικών επιδράσεων του φαρμάκου στο νευρικό σύστημα. Εναλλακτικά, ένα άτομο μπορεί να βιώνει άγχος κατά τη διάρκεια της απόσυρσης από ένα κατασταλτικό, λόγω της επαναληπτικής ενεργοποίησης του νευρικού συστήματος.

Είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι τα άτομα με αγχώδεις διαταραχές είναι πιο πιθανό να κάνουν χρήση ουσιών, συχνά σε μια προσπάθεια αυτοθεραπείας ή ανακούφισης των συμπτωμάτων τους. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε έναν κύκλο χρήσης ουσιών και άγχους, με το ένα να ενισχύει το άλλο.

Η θεραπεία για το άγχος που προκαλείται από ουσίες συνήθως περιλαμβάνει πρώτα την αντιμετώπιση του προβλήματος της χρήσης ουσιών. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει αποτοξίνωση, θεραπεία με φαρμακευτική υποστήριξη και συμπεριφορικές θεραπείες, όπως γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία ή συμβουλευτική ψυχοθεραπεία ή παρακινητική συμβουλευτική. Μόλις τεθεί υπό έλεγχο το ζήτημα της χρήσης ουσιών, η θεραπεία για το άγχος μπορεί να περιλαμβάνει ψυχοθεραπεία, φαρμακευτική αγωγή και αλλαγές στον τρόπο ζωής.

Συμπερασματικά, η χρήση ουσιών μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στο άγχος. Η κατανόηση αυτής της σχέσης είναι ζωτικής σημασίας για την αποτελεσματική θεραπεία. Με την αντιμετώπιση τόσο της χρήσης ουσιών όσο και του άγχους, τα άτομα μπορούν να σπάσουν τον κύκλο της χρήσης ουσιών και του άγχους, βελτιώνοντας τη συνολική ψυχική τους υγεία και την ποιότητα ζωής τους.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ενώ αυτές οι ιατρικές καταστάσεις μπορούν να συμβάλουν στο άγχος, αποτελούν μόνο ένα κομμάτι του παζλ. Το άγχος είναι μια πολύπλευρη κατάσταση που συνήθως είναι αποτέλεσμα ενός συνδυασμού παραγόντων, συμπεριλαμβανομένων γενετικών, περιβαλλοντικών, ψυχολογικών και προσωπικών παραγόντων.

Όταν ένα άτομο παρουσιάζει συμπτώματα άγχους, είναι σημαντικό οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης να εξετάζουν πιθανές υποκείμενες ιατρικές καταστάσεις. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η θεραπεία της ιατρικής πάθησης μπορεί να μειώσει σημαντικά ή να εξαλείψει το άγχος. Σε άλλες περιπτώσεις, μπορεί να απαιτείται συνδυασμός θεραπειών για την αντιμετώπιση τόσο της ιατρικής πάθησης όσο και της αγχώδους διαταραχής.

Συμπερασματικά, οι ιατρικές παθήσεις μπορεί να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στο άγχος. Η κατανόηση αυτής της σχέσης μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη αποτελεσματικών θεραπευτικών στρατηγικών που αντιμετωπίζουν τόσο τις ανάγκες σωματικής όσο και ψυχικής υγείας των ατόμων με αγχώδεις διαταραχές.

Άλλες διαταραχές ψυχικής υγείας και άγχος
Τα άτομα με άλλες διαταραχές ψυχικής υγείας, όπως η κατάθλιψη, μπορεί να έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν αγχώδη διαταραχή.
Οι αγχώδεις διαταραχές συχνά συνυπάρχουν με άλλες διαταραχές ψυχικής υγείας. Αυτό είναι γνωστό ως συννοσηρότητα και μπορεί να περιπλέξει τη διάγνωση και τη θεραπεία. Η κατανόηση της σχέσης μεταξύ άγχους και άλλων διαταραχών ψυχικής υγείας είναι ζωτικής σημασίας για την αποτελεσματική θεραπεία. Ακολουθεί μια πιο λεπτομερής ματιά στον τρόπο με τον οποίο άλλες διαταραχές ψυχικής υγείας μπορούν να συμβάλουν στο άγχος:

  • Κατάθλιψη: Η κατάθλιψη και οι αγχώδεις διαταραχές εμφανίζονται συχνά μαζί. Στην πραγματικότητα, εκτιμάται ότι σχεδόν τα μισά από τα άτομα που έχουν διαγνωστεί με κατάθλιψη διαγιγνώσκονται επίσης με κάποια αγχώδη διαταραχή. Και οι δύο καταστάσεις μοιράζονται ένα κοινό σύνολο συμπτωμάτων, όπως ευερεθιστότητα, προβλήματα ύπνου και συγκέντρωσης και ένα γενικό αίσθημα ανησυχίας. Η σχέση μεταξύ των δύο είναι πολύπλοκη και μπορεί να μοιράζονται κοινούς παράγοντες κινδύνου, όπως η γενετική και το στρες. Η θεραπεία συχνά περιλαμβάνει την ταυτόχρονη αντιμετώπιση και των δύο καταστάσεων.
  • Διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD): Η PTSD είναι ένας ειδικός τύπος αγχώδους διαταραχής που μπορεί να αναπτυχθεί μετά την εμπειρία ενός τραυματικού γεγονότος. Ωστόσο, τα άτομα με PTSD μπορεί επίσης να εμφανίζουν γενικά συμπτώματα άγχους, όπως υπερβολική ανησυχία ή φόβο. Το τραυματικό γεγονός που πυροδοτεί την PTSD μπορεί επίσης να οδηγήσει σε άλλες αγχώδεις διαταραχές, όπως η διαταραχή πανικού ή η διαταραχή κοινωνικού άγχους.
  • Ιδεοψυχαναγκαστική – καταναγκαστική διαταραχή (ΙΨΔ): Η ΙΨΔ χαρακτηρίζεται από ανεπιθύμητες, ενοχλητικές σκέψεις (ιδεοληψίες) και επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές ή τελετουργίες (καταναγκασμοί) που εκτελούνται για την ανακούφιση του άγχους που προκαλούν οι σκέψεις αυτές. Αν και η ΙΨΔ θεωρείται ξεχωριστή κατάσταση από τις άλλες αγχώδεις διαταραχές, μοιράζεται πολλά χαρακτηριστικά με αυτές και οι δύο συχνά συνυπάρχουν.
  • Διαταραχές πρόσληψης τροφής: Οι διαταραχές πρόσληψης τροφής, όπως η νευρική ανορεξία, η νευρική βουλιμία και η διαταραχή αδηφαγίας, συχνά συνυπάρχουν με αγχώδεις διαταραχές. Το άγχος μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη μιας διατροφικής διαταραχής και το άγχος της ζωής με μια διατροφική διαταραχή μπορεί να επιδεινώσει περαιτέρω το άγχος.
  • Διαταραχές χρήσης ουσιών: Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η χρήση ουσιών μπορεί να συμβάλει στο άγχος. Αντιθέτως, τα άτομα με αγχώδεις διαταραχές είναι πιο πιθανό να κάνουν χρήση ουσιών, συχνά σε μια προσπάθεια αυτοθεραπείας ή ανακούφισης των συμπτωμάτων τους. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε έναν κύκλο χρήσης ουσιών και άγχους, με το ένα να ενισχύει το άλλο.

Όταν ένα άτομο παρουσιάζει συμπτώματα άγχους, είναι σημαντικό οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης να εξετάζουν την πιθανότητα συνυπάρχουσας διαταραχής της ψυχικής υγείας. Μια ολοκληρωμένη αξιολόγηση μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό όλων των καταστάσεων που αντιμετωπίζει ένα άτομο, κάτι που είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη ενός αποτελεσματικού σχεδίου θεραπείας.

Η θεραπεία για το συνυπάρχον άγχος και άλλες διαταραχές της ψυχικής υγείας περιλαμβάνει συνήθως έναν συνδυασμό ψυχοθεραπείας, φαρμακευτικής αγωγής και αλλαγών στον τρόπο ζωής. Η γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία ή συμβουλευτική ψυχοθεραπεία μπορεί να είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές, καθώς μπορούν να βοηθήσουν τα άτομα να μάθουν να διαχειρίζονται το άγχος τους και να αντιμετωπίζουν τις άλλες παθήσεις ψυχικής υγείας.

Συμπερασματικά, άλλες διαταραχές της ψυχικής υγείας μπορούν να συμβάλουν σημαντικά στο άγχος. Η κατανόηση αυτών των σχέσεων είναι ζωτικής σημασίας για την αποτελεσματική θεραπεία. Με την αντιμετώπιση όλων των καταστάσεων που αντιμετωπίζει ένα άτομο, οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης μπορούν να βοηθήσουν τα άτομα να βελτιώσουν τη συνολική ψυχική τους υγεία και την ποιότητα ζωής τους.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι παράγοντες αυτοί μπορούν να αλληλεπιδρούν με πολύπλοκους τρόπους. Για παράδειγμα, ένα άτομο μπορεί να έχει γενετική προδιάθεση για άγχος, αλλά να μην αναπτύξει ποτέ αγχώδη διαταραχή μέχρι να βιώσει έναν σημαντικό στρεσογόνο παράγοντα ή ένα τραύμα.

Την επόμενη φορά θα μιλήσουμε για το ρόλο των δυσπροσαρμοστικών μοτίβων σκέψης στην ανάπτυξη του άγχους.

Να θυμάστε ότι μαζι, μπορούμε να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα, κάνοντας την καθημερινότητα μας καλύτερη.