Στο σχολείο μας έμαθαν αριθμητική. Ποτέ δε μας δίδαξαν την αξία της! Μιλώ για τις απλές πράξεις όπως πρόσθεση κι αφαίρεση. Όσο μεγαλώνω αντιλαμβάνομαι την αξία τους όλο και περισσότερο. Να μάθω να προσθέτω, ανθρώπους, καταστάσεις, ενέργειες, δράσεις, εμπειρίες, επιθυμίες, αρετές, αδυναμίες… να αποκτώ, να διεκδικώ, να εμπλουτίζομαι, να μεγαλώνω, να ομορφαίνω.. Ο,τι είναι φυσικό δηλαδή, ό,τι ακολουθεί τους νόμους της φύσης, δηλαδή την ανανέωση, την αλλαγή! Στο σχολείο μας έμαθαν αριθμητική. Ποτέ δε μας δίδαξαν την αξία της! Μιλώ για τις απλές πράξεις όπως πρόσθεση κι αφαίρεση. Όσο μεγαλώνω αντιλαμβάνομαι την αξία τους όλο και περισσότερο. Να μάθω να προσθέτω, ανθρώπους, καταστάσεις, ενέργειες, δράσεις, εμπειρίες, επιθυμίες, αρετές, αδυναμίες… να αποκτώ, να διεκδικώ, να εμπλουτίζομαι, να μεγαλώνω, να ομορφαίνω.. Ο,τι είναι φυσικό δηλαδή, ό,τι ακολουθεί τους νόμους της φύσης, δηλαδή την ανανέωση, την αλλαγή!”] Για να το πετύχω αυτό πρέπει πρωτίστως να μάθω τη μέθοδο για να μπορέσω να αυθαιρετήσω, να μάθω τους νόμους για να παρανομήσω, να δω το πλαίσιο για να βγω εκτός πλαισίου, να δω και να βρω τα όρια μου για να καταφέρω να τα υπερβώ! Η αγάπη είναι ο καθοδηγητής μας σε αυτό το παιχνίδι μιας και η ίδια η λέξη περικλείει τα πάντα όλα πολύ, δηλώνει την υπερβολή και δεν εχει όρια, ούτε όρους. Είναι ο ορισμός της πρόσθεσης. Έτσι λοιπόν αφέθηκα σε ένα παιχνίδι, να βρω όλες εκείνες τις λέξεις που θα με βοηθήσουν να προσθέσω. Υπάρχουν πολλές…μερικές τέτοιες είναι η συγχώρεση, σύνδεση, συνδιαλλαγή, σύνθεση, συνεργασία, συμμετοχή, συμπόρευση, συνεννόηση, σύσταση, συνεισφορά, συμπόνια, συλλογισμός, συρροή και πολλές ακόμη!!! Μόλις ολοκληρώσω τη διαδικασία αυτή, μόνο τότε, θα είμαι έτοιμη να μάθω την αφαίρεση! Αφού δω όλη την εικόνα, θα ξέρω αυτομάτως που στέκομαι, ποιά είμαι και τότε θα μπορώ να με ξεφλουδίσω για να φτάσω στο κέντρο μου, στην ουσία μου, τη μονάδα, το 01, την αρχή και τέλος του σύμπαντος. Να φτάσω στη μοναχικότητα εκείνη που δεν είναι μοναξιά, αλλά ευδαιμονία. Για τους αρχαίους Έλληνες δαίμων ήταν το αγαθοεργό πνεύμα (από το δαίω, που σημαίνει μοιράζω στον καθένα την τύχη του) και ήταν η σύνδεση των ανθρώπων με τους Θεούς. Με αγάπη προσθέτω, με γνώση αφαιρώ, για να φτάσω στη βούληση, στην κορυφή της πυραμίδας, στη Θέωση. Οι περισσότεροι ψάχνουν να βρουν κάποιον του οποίου οι δαίμονες ταιριάζουν καλά με τους δικούς μας και δεν αντιλαμβάνονται πως στη σύγκρουση βρίσκεται η πρόσθεση!